BAAS IN EIGEN BUIK....?

Een bekende kreet een aantal jaren geleden.
Je kunt er ook een hele nieuwe betekenis aan geven.
Leest U maar:
..

Pater Maurice Oudet m.afr. woont en werkt vanuit de Missie van de Witte Paters te Koudougou in Burkina Faso. Hij geeft voorlichtings-teksten uit voor de boeren in plaatselijke talen: Jula, Moore, Nuni en Lyélé.

Op het gebied van "gerechtigheid en vrede" onderzoekt hij de verschillende wantoestanden die zich in West-Afrika voordoen:

Het Westen (Europa en Amerika) dumpen veel vlees, rijst, katoen en melkproducten in Afrika tegen afbraakprijzen, waar de plaatselijke boeren niet mee kunnen concurreren!
Daarom probeert hij de boeren en de plaatselijke bevolking hierop attent te maken; maar vooral ook de hogere instanties van het land op de ministeries, en luidt bij hen de alarmklok:

•    Katoen productie is groot in Burkina Faso, maar de prijs per kilo daalt enorm vanwege de massale import van Katoen en katoenproducten uit China;

•    De plaatselijke markt wordt overspoeld met rijst uit Taiwan en elders, die goedkoper is dan de plaatselijk verbouwde rijst; nee! dit is niet onze melk! het is gemaakt van geïmporteerde melkpoeder!

•    Melk en melkpoeder uit Europa verdringt de plaatselijke melkproductie;

•    Europa (en vooral Nederland) dumpt ingevroren kip tegen belachelijk lage prijzen, die de    plaatselijke pluimveehouders om zeep helpen.

Maurice Oudet geeft in het laatste nummer van abcburkina.
nr. 141, een verslag van zijn reis naar Dakar in Senegal en wat hij daar meemaakte:


«Zondagavond 12 juni kwam ik in Dakar aan. Dit was voor mij de eerste keer dat ik in Senegal was. ’s Maandagsmiddag wilde ik wel eens op zijn Senegalees eten. Ik ging dus naar een klein restaurantje en bestelde een specifiek Senegalees gerecht en voor mij het symbool van eten in Senegal, een poulet yassa’ (kip in zure saus) met rijst.

Het viel me zwaar tegen. De rijst was goed gekookt, de saus was uitstekend, maar de kippenbout was smakeloos. Die kwam duidelijk uit het buitenland, diepgevroren ingevoerd. Weer één van die kippen die hun soortgenoten en de pluimveehouders in Afrika komen
plukken’.

Ik spreek met mezelf af, dat zo gauw ik terug ben in Ouagadougou in Burkina Faso, ik een echte poulet yassa’ ga eten. Dat kunnen ze daar heel goed klaarmaken en, wat belangrijk is, ze gebruiken daar alleen maar zogenaamde poulets bicyclettes’ (scharrel-kippen uit Burkina Faso zelf die flink rondlopen rond de kraal om voedsel te zoeken. Deze worden opgekocht door de per fiets rondrijdende opkopers, die ze naar de plaatselijke markt brengen om te verkopen). Het vlees is iewat taaier, maar het smaakt naar kip!

Na een korte siësta ga ik wat boodschappen doen. In een grote winkel zoek ik naar iets wat uit Senegal komt. Tevergeefs. Eindelijk zie ik yoghurt staan met al
s merknaam "Melkinrichting Daral van Dakar", met duidelijk eronder "gefabriceerd in Senegal". Ik vraag de verkoper waar dat melkfabriekje de melk vandaan haalt om die yoghurt te maken. Hij antwoordt mij zonder aarzelen : van geïmporteerde melkpoeder!

Avonds eet ik in het hotel waar wij zijn ondergebracht. Ik bestel een biertje in de veronderstelling dat dit toch wel in Senegal gebrouwd wordt. Tot mijn spijt echter serveren ze geen bier maar alleen frisdranken, hier gebotteld, maar met uit Europa geïmporteerde ingrediënten.. Ik besluit om maar een flesje bronwater te nemen. Men brengt me een fles "Kirène". Hè, hè, eindelijk een product uit Senegal!

Morgen, tijdens de bijeenkomst waarvoor ik naar Senegal gekomen ben, moet ik een aantal Afrikaanse deelnemers toespreken, die binnenkort gaan onderhandelen met de WHO (Wereld Handels Organisatie) en ook met de Europese Unie. Zij zijn de vertegenwoordigers van de CEDEAO (
"Communauté Economique de des Etats de l’Afrique de l'Ouest = Economische Gemeenschap van de West Afrikaanse Landen)). Ik zal dan een paragraaf toevoegen aan mijn toespraak :

"Mijne Heren Gedelegeerden, u moet ervoor gaan vechten dat onze landen hun onafhankelijkheid in de voedselsector weer terugkrijgen. Wij willen echt niet leven in een wereld waar het enige plaatselijke product dat we kunnen verkrijgen, water uit de plaatselijke put of bron is! En dat misschien ook, hoe lang nog ?"

Kijk hier om beter te begrijpen waarover het gaat!
Lees verder: het verhaal van de kippenboutjes !

Dakar, 15 juni 2005. Maurice Oudet M.Afr.
vert.H.Remhs m.afr.


Webmaster-NL

Vorige pagina