Homepagina > Onze overledenen > Jaar 2017. > Pater Jan Dekkers overleden.

Pater Jan Dekkers overleden.

maandag 3 juli 2017, door Webmaster


In medeleven en dankbare herinnering
delen wij u mede dat

Pater Jan Dekkers


Johannes Theodorus Josephus Maria

Missionaris van Afrika
Witte Paters

op 29 juni 2017 is overleden.


Jan werd geboren op 10 november 1934 te Eindhoven. Om missionaris te worden volgde hij de opleiding in onze vormingshuizen van Sterksel, St. Charles bij Boxtel, Alexandria Bay in de Verenigde Staten, Ottawa in Canada en Tottenridge in Engeland. Op 20 juni 1959 verbond hij zich door een missionariseed aan onze Sociëteit en 2 februari 1960 werd hij priester gewijd te Tilburg. Jan had een gezond en praktisch oordeel, en een gelijkmatig humeur. Hij was zachtaardig en bescheiden, een harde, gestadige werker, nauwkeurig en iemand waar je van op aan kon. Bij onverwachte zaken kon hij wat nerveus worden, en kon dan wat onzeker overkomen. Hij was bereid voor alles wat van hem gevraagd werd, en steeds bereid een dienst te verlenen. Heel rustig zei hij wat hij dacht. In juni 1960 begon hij te Rome aan de studie Dogmatische Godgeleerdheid, waarvoor hij in juni 1962 het Licentiaat behaalde.
Op 19 februari 1963 vertrok hij naar Tanzania, waar hij in de parochie Kibara, die toen nog tot het bisdom Mwanza behoorde, de taal en cultuur leerde en een eerste pastorale ervaring opdeed. Daar was ook een missie-ziekenhuis; op een gegeven moment waren er 5 patiënten met pokken. Vrezend voor een epidemie besprak de arts met de priesters dat het mogelijk noodzakelijk kon worden om alle bijeenkomsten tijdelijk te verbieden: scholen, vergaderingen en kerken. Maar een van de patiënten in quarantaine, wilde niet langer de hele dag alleen liggen en ging terug naar zijn familie. De dokter zelf, gewapend met een stok, haalde hem terug, en spande toen maar prikkeldraad rond de quarantaine afdeling! De epidemie werd voorkomen.

In september 1964 verhuisde Jan naar het groot seminarie te Kipalapala, in het aartsbisdom Tabora, om er dogmatische godgeleerdheid te doceren. Dat seminarie was in 1925 door de Witte Paters opgericht. In de toen 40 jaren van zijn bestaan had het seminarie al 212 priesters gevormd, waarvan er 6 bisschop werden. Bij zijn aankomst was men er een vleugel aan het aanbouwen, zodat elke student voortaan zijn eigen kamer had. Voordien sliepen zij in een grote slaapzaal en studeerden in studiezalen. Voor het komende jaar werden 130 studenten verwacht, met een staf van 9 Witte Paters van allerlei nationaliteiten en een Tanzaniaanse bisdom priester.

In 1967 veranderde de regering de vakantieperiode en liet het schooljaar beginnen in november, het begin van de regentijd, en zette land- en tuinbouwonderwijs op het programma. Zo probeerde men tegen te gaan dat schoolgaande jeugd en studenten neerzien op handwerk, terwijl het ook moest bijdragen aan een betere voedselvoorziening voor Tanzania in de toekomst. Ook op het groot seminarie hadden verschillende studenten een veldje en anderen begonnen kippen te houden. In 1967 werden ook vier Tanzaniaanse bisdompriesters er leraar, waaronder de Rector en kwamen er ook paters van andere congregaties. Zo waren er minder Witte Paters nodig, en kon Jan terug naar parochiewerk.

In januari 1968 keerde hij terug naar het bisdom Mwanza, naar de parochie Nansio. Hij schreef: “Een hele overgang van het rustige schoolleven waar alles zo geregeld is, naar het leven vol afwisseling en onvoorziene omstandigheden van de missiepost”. April 1971 ging hij naar Kibara, waar hij in 1963 begon. Een uitgestrekte parochie; om de 17 kerkdorpen te bezoeken legde hij per week regelmatig 300 km af op zijn motor, “die al aardig oud begint te worden”. Er waren 22 lagere scholen, waar plaatselijke mannen en vrouwen godsdienst vorming gaven.

In 1976 werd Jan benoemd als pastoor in Buhingo. Daar begon hij zich meer bezig te houden met de vorming van Catechisten van de kerkdorpen. Op 3 februari 1984 verhuisde hij naar Magu. In die tijd werd hij ook door de medebroeders in het bisdom gekozen als hun vertegen- woordiger in de WP Raad voor heel Tanzania. Op 26 november 1992 werd hij benoemd om samen met 2 medebroeders in het buurbisdom Geita de nieuwe parochie Bukoli op te rich- ten. Van te voren bezocht hij alle andere parochies om kennis te maken. In Bukoli zelf waren de parochianen zeer blij met hun komst, en Jan was er graag. Hij schreef 6 augustus 1993: “We hebben een goede huisgemeenschap; voor mij is het de eerste keer in al de 30 jaren, dat ik samen leef en werk met medebroeders jonger dan mezelf”. In een groot gebied van de parochie zocht men naar goud. Dat trok velen aan uit andere streken, waardoor de parochianen etnisch zeer verschilden. Een verrassend gevolg was ook, dat de priesters regelmatig enige goudklompjes in de collecte vonden! Hij schreef 17 februari 1995 zonder details: “Onze nieuwe parochie begint een beetje te lopen; er komt wat eenheid”.

Op 10 november 1999 begon hij, juist op zijn op zijn 65ste, aan een nieuwe benoeming: leiding geven aan de Catechisten Opleiding te Bukumbi, in het nu aartsbisdom Mwanza. Een voor WP historische plaats: het is de 1ste WP parochie in Tanzania, opgericht in 1883, waaronder toen ook heel het land Burundi viel! In het kleine kerkje werden 3 bisschoppen gewijd. Jan vond er een missieziekenhuis met 190 bedden en 3 artsen, verpleegster- en vroedvrouwopleiding, middelbare school voor meisjes, en de in 1957 opgerichte Catechisten Opleiding. De cursus duurde bijna 11 maanden; dat jaar volgden er 24 gezinnen en 8 Zusters uit 6 bisdommen. De Catechisten kregen: Bijbel, kerkgeschiedenis, taal (Swahili), liturgie, pastoraal en sociologie; de vrouwen van de Catechisten: godsdienst, koken, hygiëne, naaien, breien en kinderverzorging. Zo mogelijk kreeg elk gezin een 2de hands naaimachine, die ze mee naar huis mochten nemen. Elk gezin heeft een huis met groentetuin en een veld voor maïs en rijst. Aan de staf: 7 leraressen en leraren, waarvan een kleuterleidster. Elk jaar werden baby’s geboren; 11 in 2011.

Jan schreef over zijn taak op 16 november 2008: “Ik vind het mooi werk; we hebben steeds meer goede Catechisten nodig, want zij doen nog steeds het meest voor de Kerk. Groot pluspunt is dat zij met vrouw en kleine kinderen komen, zodat het hele gezin gevormd wordt. Het is een plezier te zien hoe ze vooruitgang maken”. Na zijn gouden jubileum schreef hij 25 juni 2009: “Ik ga gewoon door een gelukkige Witte Pater te zijn”.

Op 3 september 2012 overhandigde Jan zijn taak aan een bisdompriester en op 7 juli 2013 keerde hij voorgoed terug naar Nederland en vestigde zich 28 augustus 2013 in Heythuysen. Bij zijn afscheid vertelde hij de provinciale overste van Tanzania, een Keniaanse medebroeder: “Ik heb vervulling en vreugde beleefd in de verscheidene taken door de jaren heen. Ik vertrek met een gevoel van voldoening”. Deze dankte hem “voor de vele jaren toegewijde dienst in Afrika, en voor zijn humor!”

In Heythuysen ging zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid langzaam achteruit en is hij op 29 juni 2017 in zijn kamer rustig overleden.

Het woord van Jezus: “Wees barmhartig, zoals jullie Vader barmhartig is” Lk.6,36.
heeft zeker zin gegeven aan het leven van Jan.

De uitvaartdienst zal plaats vinden op woensdag 5 juli om 14.30 uur op St.Charles, Op de Bos 2, Heythuysen, waarna hij begraven zal worden op ons kerkhof aldaar.

Namens de familie

Mevrouw Nies-Dekkers
Neptunusweg 38
5632 CP Eindhoven

Namens de Witte Paters

Pater Piet Buijsrogge
Op de Bos 43
6093 NC Heythuysen