F A M I L I E B R I E F 2004



Het licht is die nacht mens geworden.

Lavigerie, pentekening

 Zijn ster is niet stil blijven staan.

Gezegend die samen in zijn lichtspoor verder gaan.

Z A L I G K E R S T F E E S T

G E Z E G E N D N I E U W J A A R


Missiezusters van O.L. Vrouw van Afrika ( Witte Zusters van Kardinaal Lavigerie )
Prins Bernhardstraat 19, 5281 JH Boxtel
Tel. 0411 - 67 22 58 Fax 0411 - 67 74 98
Bank 52.45.32.672 Giro 109.67.24


Beste Familie en Vrienden,


De wintertijd is ingegaan en het einde van het jaar komt in zicht. Tijd dus om U weer eens op de hoogte te brengen van wat er zich binnen onze congregatie en met name in Nederland in het afgelopen jaar heeft afgespeeld.

Er is weer veel gebeurd in de wereld om ons heen en in eigen land. Oorlog en geweld duren nog steeds voort en de vele slachtoffers en vluchtelingen zijn er de stille getuigen van. Bijna dagelijks worden we geconfronteerd met de gevolgen van een toenemende geweldspiraal.

Toch zien we ook tekenen van hoop en worden er steeds weer initiatieven ondernomen voor een betere verstandhouding tussen de verschillende partijen. Door deze initiatieven te ondersteunen en er op bescheiden manier aan deel te nemen kunnen we, vooral in eigen omgeving, blijven werken aan een betere wereld en een duurzame vrede.


“ En een VREDE
kan alleen maar echte vrede worden
wanneer eerst ieder mens
vrede in zichzelf vindt.
En wanneer hij haat tegen medemensen,
van wat voor ras of volk ook,
uitroeit en overwint en verandert
in iets dat geen haat meer is,
misschien op de duur zelfs liefde wordt.

Of is dat misschien wat veel geëist?
Toch is dit de enige oplossing ”.


Uit: “Het Verstoorde Leven”,
Dagboek van Etty Hillesum.

NIEUWS VANUIT ONZE CONGREGATIE

Dit jaar zijn we overal in de congregatie begonnen met de voorbereiding op ons algemeen kapittel dat in juli 2005 in Rome zal plaatsvinden.

Zo’n algemeen kapittel wordt één keer in de zes jaar gehouden met afgevaardigden uit Afrika, Europa en Amerika. Er worden dan allerlei onderwerpen besproken die aangedragen zijn vanuit het generaal bestuur en vanuit de provincies van de congregatie.

Het kapittel kiest ook een nieuwe generale overste en overige bestuursleden, die de volgende zes jaar leiding gaan geven aan de congregatie wereldwijd.
Dit is dus een belangrijk gebeuren voor ons. Het wordt voorafgegaan door regionale vergaderingen met als afsluiting een provinciaal kapittel waar vertegenwoordigsters uit alle regio’s aan deelnemen. Deze provinciale kapittels hebben inmiddels plaats gevonden in Afrika, Amerika en voor ons in Europa.

Eén van de hoofdpunten ter overweging is en blijft onze Missie en Zending en hoe deze in te vullen in deze tijd en binnen de verschillende leefsituaties van de zusters. Deze missie houdt immers niet op als we vanwege leeftijd of om andere redenen Afrika moeten verlaten.

Wij geloven dat deze laatste etappe van ons missionarisleven vruchtbaar is. Terwijl de samenleving dikwijls de ouderen afschrijft en hen als een last beschouwt, als een nutteloze generatie die veel kost, willen wij getuigen van de sacrale waarde van de persoon en de waarde van het leven tot zijn voltooiing. In solidariteit met al degenen die zoeken zin aan hun leven te geven, willen we laten zien hoe het ook een roeping kan zijn om als Christenmens, individueel én samen, de ouderdom te beleven.

Het Europees kapittel heeft ook een werkdocument geschreven waarin dit niet alleen benadrukt wordt , maar waarin ook aspecten van onze missie en zending nu, hier in Europa ter overweging zijn aangeboden. zoals:

·    Blijven geloven dat Christus onder ons woont en aan het werk is in deze wereld.
·    Dragers van hoop zijn temidden van zoveel ontmoediging en onmacht.
·    Werken aan verzoening, allereerst in onszelf, waar dezelfde krachten leven die ook de wereld verscheuren.
·    Het aanvaarden van onze lichamelijke en geestelijke armoede. Zij zijn een uitnodiging om een grotere plaats aan God te geven in ons leven. Bij het zien van zoveel lijden in onze wereld worden wij gevraagd een houding van meeleven, mededogen en medelijden te ontwikkelen. In plaats van ons op te sluiten in onszelf wordt onze zwakheid een uitdaging en een aanzet om zich, zover mogelijk, in te zetten voor mensen aan de rand van de maatschappij, en voor vrede, gerechtigheid en behoud van de schepping, in samenwerking met anderen.

Door een blijvende betrokkenheid op Afrika en een manier van “zijn” die jarenlang gevormd is in en door Afrika voelen wij ons ook in Nederland ten volle missionaris en proberen dit te beleven in onze relaties onder elkaar en in relaties en dialoog met anderen.

In onze Europese Provincie wonen nu nog 580 Zusters verdeeld over de 6 regio’s: België, Duitsland met Polen, Frankrijk met Zwitserland, Groot Brittannië, Nederland, en Spanje. “

Op het ogenblik zijn er drie Poolse en één Spaanse postulant in opleiding in Afrika, zes jonge vrouwen beginnen hun opleiding in de communiteit van Lublin.(Polen)

Vijf novicen hebben dit jaar hun eerste geloften gedaan en in totaal zijn 12 novicen en 29 postulanten in de verschillende etappes van hun religieuze vorming bezig in Afrika.

De Nederlandse Regio

Gewoontegetrouw hebben we op zaterdag 14 augustus onze jaarlijkse familiedag gevierd met 8 Jubilaressen. Helaas was Zr. Christine de Poorter, die haar 65 jaar Professie zou vieren in Februari, overleden.
Zr. Willie Zandvliet was de oudste met 70 jaar professie. Dit jaar waren er drie 60 jarigen en vier gouden bruiden. Het was zoals gewoonlijk, weer een heel gezellige dag. Ieder jaar wordt het aantal zusters dat aan dit feest kan deelnemen wel minder, maar toch waren we nog met 88 zusters.

Dit jaar kwamen weer enkele zusters voorgoed vanuit Afrika naar Nederland. Op 19 januari kwam Marianne Kemmeren terug uit Tanzania waar zij, met enkele onderbrekingen, vanaf eind 1959 werkzaam was.
Ook Nel Boons, die tijdelijk een zuster had vervangen in Bukavu, Congo, kwam eind januari weer thuis.
Beide zusters wonen nu in onze communiteit van Den Bosch.

De Zrs.Johanna van Oostrum en Theresia Brattinga kwamen samen op verlof in april. Na een goede vakantie zijn beiden weer vertrokken naar de Congo waar zij met open armen ontvangen werden.
Corry Vork kwam in augustus voor drie maanden naar Nederland en is intussen vol goede moed naar Tanzania teruggekeerd.

In de loop van dit jaar zijn 10 zusters overleden.Vijf van hen behoorden tot de communiteit van Etten-Leur. Voor deze communiteit een groot verlies, daar de groep nu tot 8 zusters is teruggebracht. Van de overleden zusters hadden zeven de gezegende leeftijd van meer dan 90 jaar bereikt. Allen hadden zij jaren hun beste krachten gegeven in Afrika en in Nederland en waren ten volle voorbereid om “De Heer tegemoet te gaan”.
Zr. Anne Marie Salman, die al jaren aan de ziekte van Parkinson leed, ging toch nog vrij onverwachts van ons heen op 82 jarige leeftijd op 6 juni.


Het was echter bijzonder pijnlijk afscheid te moeten nemen van Francien Franssen (75) en Francine van Geel (78) die wij beiden na een ongeneeslijke ziekte moesten loslaten. Francien Franssen woonde na een lang verblijf in Afrika al sinds 1983 in Esch en deed jarenlang de boekhouding van de provincie. Zij was een bezielende kracht in de communiteit en zeer actief in de parochie en de MOV groep, was lid van het zangkoor en bezocht heel veel kennissen en vrienden. Onverwachts werd zij ziek en voor de vrolijke hartelijke Francien begon een periode van vooral geestelijk lijden. Ernstig verzwakt stierf zij op 2 juli in Heeswijk.

Twee dagen later overleed Francine van Geel. Zij was ook een markante persoon die veel voor de congregatie heeft kunnen betekenen als provinciale econome in Nederland en in België en als provinciale overste van de Nederlandse provincie. Vooral op geestelijk gebied had zij veel te bieden en heeft veel zusters mogen begeleiden in retraites en bezinningsdagen. Toen zij eenmaal wist dat zij ongeneeslijk ziek was heeft zij met grote wilskracht, heel bewust en met een diep geloof toegeleefd naar de uiteindelijke voleinding van haar leven.

Aan het einde van dit jaar zijn er nu 95 zusters in Nederland, waarvan een aantal hoogbejaard. Zoals al eerder vermeld, verblijven velen van hen in een kloosterbejaarden oord waar zij een eigen leefgroep vormen. Wij zijn dankbaar dat zij daar de zorg en verpleging ontvangen die zij nodig hebben.


ESCH


Dit brengt mij naar Esch, ons moederhuis in Nederland dat ons allen erg dierbaar is.
Voor velen van U is het waarschijnlijk al bekend, dat in Mei volgend jaar deze communiteit wordt opgeheven.

Meer dan 100 jaar zijn generaties van de Missiezusters van Onze Lieve Vrouw van Afrika ( Witte Zusters ) gevormd in ons geliefde Huize “Sancta Monica” te Esch en zijn honderden jonge zusters vandaar vertrokken naar Afrika.
Toch was Esch niet onze eerste vestiging. Al in 1887 kwamen de eerste Witte Zusters naar Nederland en vestigden zich in Wijk bij Maastricht. Omdat vanaf het begin de internationaliteit van onze congregatie hoog in het vaandel stond, werd door onze stichter kardinaal Lavigerie, Maastricht gekozen vanwege haar strategische ligging. Hier begonnen jonge vrouwen uit Nederland, België en Duitsland hun opleiding tot missionaris.

Toen hun aantal toenam was het wenselijker een groter en blijvend onderkomen te betrekken. Gekozen werd voor Esch omdat daar ook de Witte Paters gevestigd waren. Tijdens de bouw van onze permanente huisvesting in Esch, betrokken de zusters en postulanten voor enkele jaren Huize “Sophia Domus”, in de Taalstraat te Vught.

Sancta Monica Esch Zodra ons nieuwe klooster klaar was, namen zij op 4 mei 1895 hun intrek in Huize SANCTA MONICA. Het was wel bijzonder dat deze verhuizing op de feestdag van deze Noord Afrikaanse heilige plaats vond.

Het postulaat, en later het noviciaat, was tot 1966 gevestigd in Esch. Toen verhuisden de novicen naar Mook en werd Sancta Monica grondig verbouwd om te kunnen dienen als tehuis voor de zusters die, na jarenlang verblijf in Afrika, intussen naar Nederland waren teruggekeerd.

Vanuit deze en ook andere communiteiten die in de loop der jaren waren opgericht, werden talrijke vormen van apostolaat bedreven. De zusters bleven actief in verzorging, burenhulp, het geven van taallessen, en werden meer en meer betrokken bij missionaire activiteiten in Nederland. Groepen van jongeren geïnteresseerd in Afrika vonden in Esch een gastvrij onthaal. Bovendien was “Sancta Monica” de plek waar de zusters, die vanuit Afrika op vakantie kwamen, hun tehuis vonden.

Onze zusters werden ouder en hadden meer zorg nodig. Het aantal dat voorgoed naar Nederland terugkeerde nam gestadig toe. Vandaar dat naar andere mogelijkheden moest worden gezocht. Om trouw te blijven aan onze zending voor Afrika en de jongere zusters niet allen terug te roepen naar Nederland, werd besloten om in samenwerking met andere congregaties kleine communiteiten te vestigen in klooster verzorgingshuizen. Ook in Esch werd de huisvesting van de bejaarde zusters verbeterd en aangepast. Met de toenemende noodzaak van verzorging en verpleging verblijven nu een groot aantal van vooral de hoogbejaarde zusters, in deze KVH’s.

Wij achten nu de tijd gekomen om afscheid te moeten nemen van ons dierbaar “Sancta Monica”. Na precies 110 jaar gaan dus de laatste zusters vertrekken uit Esch, waar wij al die tijd deel hebben uitgemaakt van de Essche dorpsgemeenschap. 10 jaar geleden hebben wij, samen met hen, het 100 jarig bestaan van “Sancta Monica” uitbundig gevierd. Het spreekt vanzelf dat het ons erg aan het hart gaat, deze plek te moeten verlaten, maar in een geest van grote dankbaarheid voor alles wat wij in Esch mochten beleven en ontvangen gaan wij met vertrouwen de toekomst tegemoet.

Voor een groepje van de meer vitale zusters zullen wij per 1 mei 2005 de beschikking krijgen over een aanleunwoning bij het woon-zorgcentrum “Molenweide” in Boxtel.

Anderen zullen zich aansluiten bij onze communiteiten in Den Bosch en Boxtel, terwijl de zusters die ervoor in aanmerking komen, opgenomen zullen worden in een klooster verzorgingshuis in Eindhoven, Boxtel of Nuland, waar al leefgroepen van Witte Zusters wonen.

Wij hopen natuurlijk dat alles naar wens verloopt en dat ieder zich gauw weer thuis zal voelen in het nieuwe leef- en woonsituatie.

Als de verhuizing eenmaal heeft plaats gevonden zal ook het kerkhof in onze kloostertuin opgeheven moeten worden en zullen de graven van de 91 zusters, die er begraven zijn, overgebracht worden naar de begraafplaats MUNSEL in Boxtel. Daar zijn in februari 1999 ook de zusters herbegraven, die op ons kerkhof in Sterksel rustten. U zult hierover tijdig worden ingelicht.

====================================

Ter gelegenheid van de WEEK NEDERLANDSE MISSIONARIS wordt elk jaar het boekje “Mensen met een Missie” uitgegeven met getuigenissen van missionarissen, leken zowel als religieuzen, die zich inzetten, zowel in ontwikkelingslanden als in Nederland, voor mensen die vaak gedwongen worden naar de rand van de maatschappij. Dit jaar was het boekje geheel gewijd aan getuigenissen van onze zusters onder de titel:

Afrika: Een Zegel op mijn Hart. (1)

[ N.B. bekijk een paar pagina's van het boekje!

"Witte Zusters in het zonnetje gezet!" klik hier voor details ]

Het was een uitdaging voor ons om hieraan mee te werken. Wij waren blij verrast met de mooie bewerking door de redactie van het C.M.C. en de uiteindelijke uitgave. Het is een boekje geworden van een aangenaam formaat en de boeiende verhalen die, ook al waren ze bekend bij ons, er in vermeld worden, hebben ons eens te meer doen beseffen hoezeer Afrika ons aan het hart ligt en hoe Afrika en de mensen waar wij in Afrika mee geleefd hebben ons hebben verrijkt en gevormd.

(1) Het boekje is te bestellen door minimaal 7, - euro over te maken op giro 676 of bank 64.45.33.676 t.n.v. Nederlandse Missionaris, Den Haag, onder veermelding van de titel van het gewenste boekje.


En de verhalen uit Afrika gaan nog steeds door.

Zuster Anne Katrien van Ool houdt ons regelmatig op de hoogte van haar belevenissen in Kigali, Rwanda. Zij blijft zich inzetten voor de mensen die nog steeds in de gevangenis zitten, velen van hen onschuldig. “Ondanks de zeer hachelijke condities”, schrijft zij, ”schrale maaltijden en leefomstandigheden, negen à tien jaar vastzitten zonder serieuze berechting…, blijven de meesten onder hen zeer actief en zetten ze zich in om nuttig bezig te zijn.

Onlangs zijn er van de 7.000 gedetineerden van onze’ gevangenis 1.200 vrij gekomen. Een teken van hoop dus en wij hebben vertrouwen dat met de traditionele berechtingen die nu in gang gezet zijn er een ander aantal vrij zal komen.”

Ook was Anne Katrien aanwezig bij de viering t.g.v.de eeuwige geloften van Zr. Theopista Nakamya (Ugandese). Zij beschrijft de plechtigheid, die in Uganda plaats had in de kathedraal van Rubaga. Hier kwamen de eerste Missionarissen aan in 1879.
Zr. Anne Katrien was ook in de gelegenheid om het bedevaartsoord Namugongo te bezoeken, de plek waar de eerste Ugandese martelaren de dood vonden.

Theresia Brattinga schrijft hoe op Wereld Missiedag meer dan 300 catechisten trouw beloofd hebben op het Evangelie om Gods Woord te verkondigen. Ook is er een nieuw instituut voor Religieuze Wetenschappen opgericht in Bukavu waar zo’n 30 studenten een cursus van drie jaar volgen.” Het is hier tamelijk vredig… maar het is jammer genoeg schijnvrede”, zegt zij. ”Het broeit en een nieuwe aanval is niet uitgesloten. De mensen blijven hopen op betere tijden”.

Over ons vertrek uit Esch schrijft ze:
“We blijven missionaris tot het einde toe….eerst verlaat je je land en nu verlaat je huis en haard. Het vertrek kan pijnlijk zijn, maar O.L.Heer trekt altijd met ons mee”.

Johanna van Oostrum beschrijft hoe zij blij was weer “thuis” te zijn in Bukavu (Congo). “Er wordt nu veel werk gemaakt van de verkiezingen volgend jaar”, schrijft zij. En ook vermeldt zij dat er die week de herdenking was van Mgr. Munzihirwa die acht jaar geleden (alweer) vermoord werd door de rebellen.

Onze twee zusters in Mwanza, Zrs.Corrie Vork en Anna Brigitta, maken het uitstekend. Er zijn nu leken missionarissen uit Canada die in het bisdom Mwanza werken, geïnspireerd door de spiritualiteit van kardinaal Lavigerie, onze stichter. Zij voelen zich sterk verbonden met onze zusters, en vinden er steun en inspiratie. Corrie vertelt hoe ook een groepje van lokale leken vanuit dezelfde spiritualiteit willen leven en zich in willen zetten voor anderen.

Missionaire Beweging van Afrika

Ook in Europa is er zo’n beweging gaande. Sinds 1999 is er een groep leken uit Duitsland, Nederland en België die zich MMA noemt: Missionary Movement of Africa. Zij hebben allen iets met Afrika en in hun dagelijks leven laten zij zich leiden door hun christelijk geloof en het charisma van kardinaal Lavigerie.

Zij komen geregeld samen om hun missionaire ervaringen, daar waar zij zijn, met elkaar te delen en hun motivatie, dromen en perspectieven bij elkaar te blijven toetsen. Zij hebben nu een basis document opgesteld van wat hen bezielt en bezighoudt. Zij geven uiting aan hun verlangen om samen een nieuwe vorm te geven aan de spiritualiteit en het charisma van deze grote missionaris, kardinaal Lavigerie.

Zij vragen zich af op welke wijze zij gestalte kunnen geven aan dezelfde missie om het een antwoord te doen zijn op de vragen die nu op hen afkomen.De kleine groep stelt zich open voor meer mensen, ook uit andere landen.

“Wij weten niet waartoe ons dit zal leiden”, zeggen zij. “Voor ons is het een uitdaging. Het wordt een fascinerend avontuur ! “

Kerstmis 2004


Als voorbereiding op het Kerstfeest zijn wij samen met Maria opnieuw in verwachting opdat Christus opnieuw geboren kan worden in deze duistere wereld om goddelijk licht te verspreiden in de harten van alle mensen. Het Kind dat meer dan wie ook beeld en afstraling zal zijn van de Allerhoogste en ons zal gidsen naar het beloofde Land.

Wanneer wij God ervaren als troost en bevrijding, kunnen wij voor anderen een bode van vreugde zijn. Zo banen wij voor Hem een weg in onze samenleving.


Namens alle Nederlandse Zusters, wens ik u allen

een Zalig Kerstfeest
en
een Gelukkig Nieuwjaar.

Zr.Tiny Hölscher
Boxtel, regiohuis, 9 december 2004

AANGEKOMEN in 2004


19 januari

Marianne Kemmeren uit Mbeya/Tanzania naar Den Bosch
29 januari Nel Boons uit Kadutu/Congo naar Den Bosch
21 april Johanna v. Oostrum uit Kadutu/Congo voor vakantie
21 april Therese Brattinga uit Kadutu/Congo voor vakantie
18 augustus Corrie Vork uit Mwanza/Tanzania voor vakantie

VERTROKKEN in 2004


19 juli

Therese Brattinga naar Kadutu/Congo na haar vakantie
20 oktober Johanna v. Oostrum naar Kadutu/Congo na haar vakantie
10 november Corrie Vork naar Mwanza/Tanzania na haar vakantie

OVERLEDEN ZUSTERS in 2004


04 februari

Christine de Poorter ( Waltrude ) in Etten-Leur 93 jaar
23 februari Adriana Elstgeest ( Humiliana ) in Warmond 92 jaar
26 april Hendrika Mennema ( Odulpha) in Etten-Leur 96 jaar
23 mei Maria Bekkers ( Wilberta ) in Boxtel 90 jaar
06 juni Anna Maria Salman ( Arcadia ) in Etten-Leur 82 jaar
18 juni Jeanne van der Pas ( M. de la Pasion) in Heeswijk 92 jaar
02 juli Francien Franssen ( Mechtilde ) in Heeswijk 75 jaar
04 juli Francine van Geel ( François de Paule ) in Eindhoven 79 jaar
07 november Wilhelmine Zandvliet ( Ignazio ) in Etten-Leur 96 jaar
17 november Agnes van der Werf ( Salvator ) in Etten-Leur 90 jaar

ADRESSEN VAN DE MISSIEZUSTERS VAN O.L. VROUW VAN AFRIKA IN NEDERLAND



Regiohuis
Prins Bernhardstraat 19
5281 JH Boxtel
Tel. 0411 - 67 22 58
Fax. 0411 - 67 74 98

E-mail adressen :
regionaal: mzolaboreg@planet.nl
secret. : mzolabosecr@planet.nl
econoom: mzolabotreas@planet.nl

Economaat
Tel. 0411- 60 25 48
Kantooruren:
maandag t/m donderdag
van 8.30-13.30

Tot mei 2005
Huize “Monica”
Gestelseweg 8
5296 KP Esch
Tel. 0411 - 60 12 13

Missie-roepingen pastoraat
t.a.v. Anne Helwegen
Tel. 0411 60 27 47
E-mail : mzafr.ah@planet.nl


Antoon der Kinderenlaan 18
5212 AB Den Bosch
Tel. 073 - 613 09 13


Molenhof 4- 07
5281 AG Boxtel
Tel. 0411 64 44 03

Truus Stevelink
Graafseweg 563 D
6603 CB Wijchen
Tel. 024 - 642 18 91

Agnes Mayer
Kraaybeek 53
3971 LJ Driebergen
Tel. 0343 53 99 46

Blien Veldman
Kap.Koopmansplein 29
5212 NH Den Bosch
Tel. 073 - 613 91 24

Websites:

Internationaal :
www.smnda.org

Nederland/België
www.lavigerie.org


Woon-zorgcentrum
' Molenweide '
Achterberghstraat 18
5281 AB Boxtel
Tel.receptie 0411 - 61 54 44

Huize 'Beukenstein'
Hoofdstraat 57
3971 KB Driebergen
Tel.receptie 0343 - 51 78 41

Klooster Terhaghe
Geldropseweg 170 B
Postbus 485
5600 AL Eindhoven
Tel.receptie 040 214 01 00

Huize 'San Francesco'
Bisschopsmolenstraat 172 b
4876 AS Etten - Leur
Tel. receptie 076 502 09 20

Sint Jozefoord
Duyn en Daelseweg 15
5391 EC Nuland
Tel. receptie 073 534 23 42

Kloosterbejaardenoorden
' Mariëngaerde '
' Mariënweide '
Mgr. Aengenentlaan 3
2361 GB Warmond
Tel.receptie 071 305 17 00

Huize ' la Verna '
Leemweg 134, Alverna
6603 AM Wijchen
Tel.receptie 024 - 641 31 41

Marian Groenewoud
Huize ' Cunera '
Zijlstraat 1
5473 CJ Heeswijk- Dinther
Tel. receptie 0413 - 29 81 00

Anne Delfgaauw
Huize ' St.Barbara '
Eerdsebaan 1
5482 DA Schijndel
Tel.receptie 073 - 544 33 00




Webmaster-NL
Vorige pagina