Voorbeeld van moderne slavernij

EEN VOORBEELD VAN MODERNE SLAVERNIJ:

in NIGER (WEST-AFRIKA)

De slavernij eindelijk onwettig verklaard !

RECHTEN VAN DE MENS: De volksvertegenwoordigers van NIGER
hebben een strenge wetgeving aangenomen
die de dwangarbeid veroordeelt.
Dit betreft ongeveer 900.000 personen.

"Voor mijn meester was ik niet meer dan een voorwerp zoals de stamper, de stoel of de vijzel", verklaart de vroegere slavin Tumajet Ghousmane.

Vandaag is ze vrij, deze vrouw van 40 jaar; ze was van haar familie weggehaald op de leeftijd van 5 jaar om als huwelijks geschenk aangeboden te worden aan de jonge echtgenote van een plaatselijke veldwachter in het dorp Inatès.

Haar gevaarvolle nachtelijke ontsnapping in Juni 2000 stond haar toe de weg naar de vrijheid terug te vinden:
“Altijd moest ik als eerste 's morgens vroeg opstaan, en ging ik ver van het dorp water halen", herinnert ze zich vandaag. "Dan kwam ik tegen de middag pas terug. Daarna moest ik de gierst stampen voor de dagelijkse maaltijd, het eten klaarmaken en weer vertrekken om voor de twede keer water te gaan halen.

Bij m’n terugkomst, moest ik de af was doen, en hout gaan zoeken."
Geslagen om het minste voorwendsel en nooit betaald voor haar werk, voegt ze er aan toe: “Ik zal nooit vergeten wat ik doorstaan heb bij mijn meester en zijn vrouw; zozeer hebben ze me doen lijden. Maar ik eis niets op als genoegdoening, ik wil ze alleen maar nooit meer terug zien!”

De slavernij, een praktijk die nog veelvuldig voorkomt in de Sahel-landen, laat zulke diepe sporen na in het gemoed van de slachtoffers dat ze na ontvlucht te zijn, meestal niets meer opeisen.
Ze zijn getekend voor de rest van hun leven. De schrik bevangt ze dikwijls bij het idee de meester, waaraan ze ontsnapt zijn opnieuw te moeten tegenkomen.

En ook is er nog dit: waarvoor dient het een klacht in te dienen wanneer men weet dat het gerecht geen gevolg zal geven? Een voorbeeld:

In Juli 2000,heeft een welgestelde nigérien een van zijn jonge slavinnen verkocht aan een rijke handelaar uit Nigeria. De actiegroep uit Niger "Timidria" (in het Touaregs betekent dit “broederschap”) is als reactie daarop het jonge meisje gaan zoeken, dat vervolgens een klacht heeft ingediend. De twee mannen werden onmiddelijk vrij gelaten door de rechter die “in de transaktie slechts een een simpele vorm van huwelijkssluiting zag” zoals de voorzitter van Timidria moest konstateren !

Deze actiegroep, opgericht in 1991, heeft vier jaar geleden de strijd aangebonden tegen de slavenhandelaren. In 2000, na grondig de teksten van de het wetboek van strafrecht van Niger bestudeerd te hebben, deed zij voorstellen aan het ministerie van Justitie om de rechterlijke lacunes met betrekking tot schaamteloze en ongestrafte praktijken van slavernij te corrigeren. Op het ogenblik bereidt de regering, die vóór de hervorming is, een wetsvoorstel voor, dat zich laat ginspireren door de voorstellen van Timidria.

Maar de volksvertegenwoordigers verzetten zich uit alle macht daartegen, en de tekst, reeds vele malen voorgesteld, wordt alsmaar op de lange baan geschoven. "Veel volksvertegenwoordigers, voortkomend uit de traditionele hogere kringen van Niger bedienden zich altijd nog van slaven, en bekeken die nieuwe wet met grote argwaan”, legt Ilguila Weila uit.

Intussen levert Timidria uitzonderlijke prestaties door b.v.b. te lobbyen bij de buitenlandse ambassades die in Niamey gevestigd zijn; bij de gewone burgers (vooral via de Moslim-verenigingen); of bij de leiders van de politieke partijen, en zelfs de oud ministers van de regering.

Ieder lid van de gedeputeerde Staten werd opnieuw "bewerkt" door de actieve leden van Timidria, die er uiteindelijk in slaagden dat onneembaar geachte bolwerk te doen vallen : de tekst voor de wetgeving werd tenslotte goedgekeurd op 5 Mei 2003 !

De nieuwe strafwet voorziet gevangenisstraffen van vijf tot dertig jaar voor de "eigenaren van mensen" en stelt de aanhangers van het zgn "droit de cuissage" bloot aan vervolging wegens verkrachting. (n.b.: het "droit de cuissage" geeft de eigenaar van een slaaf die gaat trouwen, het recht om de eerste nacht met diens vrouw door te brengen...!)

Dit nieuwe juridische wapen stelt "de personen die gedwongen worden te werken (al of niet gratis) en te leven onder het juk van iemand anders", in staat een aanklacht in te dienen tegen hun uitbuiters.

Volgens een onderzoek dat in augustus 2002 gedaan werd door Timidria, zouden ongeveer 870 000 slaven zich tegen hun meesters kunnen keren. Deze laatsten schat men op 580 000 . Evenwel, de nieuwe tekst van de wet was begin januari 2004 nog niet gepubliceerd in de Staatskrant, en dus konden de aanklagers zich nog steeds niet tot het gerechtshof wenden !

"Met die wet verwerpen wij de ingewortelde gewoonten en gebruiken" zegt de algemeen secretaris van de regering, Lawal Kader Mahamadou. " Het is natuurlijk zéér zeker dat er veel tegenstand zal komen ! En het zal er onvermijdelijk gaan spannen!"

Maar sinds 5 Mei gaan al duizenden slachtoffers dóór zich te laten inschrijven bij Timidria; en sommige slavenbezitters hebben vrijwillig hun slaven de vrijheid gegeven; en hen in het gunstigste geval het gebruik latend van de velden die ze bewerkten; of in het ergste geval door ze weg te jagen als waren het loslopende honden.

In ieder geval zal er nog heel wat werk te verzetten zijn voor de vereniging Timidria, die zich voortaan bij het gerechtshof kan presenteren als aanklager, "de nieuwe wet staat dit toe, zelfs zonder toestemming van het slachtoffer - en dit in geval van duidelijk delict van slavernij".

Ze zullen ook waken over de toepassing van de wet in de rechtbanken; en de honderd duizenden vrijgelatenen helpen zich weer aan te passen in de samenleving.

NEIJMA HAMDAOUI
vertaling J.A./L'INTELLIGENT
No.2245, januari 04
LvL

Webmaster-NL