MISSIE GESLAAGD!
| De overdracht van Missieposten of Parochies aan de landeigen priesters van de plaatselijke Bisdommen waar de Witte Paters al die jaren hebben gewerkt,
is ook in Tanzania een werkelijkheid geworden. Onze medebroeder Marien van den Eijnden is begin mei voorgoed naar Nederland terug gekomen, en hoopt zich ook hier nog in te kunnen zetten om te getuigen dat Missie en Ontwikkeling óók door kunnen gaan met landeigen pastores. Lees hier zijn verslag: |
 |
Op 23 april 2006 hebben de Missionarissen van Afrika de leiding van de parochiegemeenschap in KALIUA overhandigd aan eigenlandse priesters. Een streek in Tanzania, Oost Afrika, met een bevolking van 100.000, waarvan 10.000 katholiek. Oorspronkelijk werd deze Missiepost, nu Parochie, bediend door de bisschopsstad Tabora, op 125 kilometer ten Oosten van Kaliua.
De eersten die gedoopt wilden worden in de jaren 50 van de vorige eeuw, gingen daar te voet naar toe, en kwamen onderweg olifanten en leeuwen tegen. In l964 werd het een zelfstandige parochie-gemeenschap met 3 priesters.
Ik heb daar de laatste 10 jaar geleefd en gewerkt samen met een collega Witte Pater uit Wallonië, en afwisselend met een derde collega uit Canada, Engeland, Oeganda, en de laatste 2 jaar met een landeigen Afrikaanse priester van het Aartsbisdom Tabora.
ONTWIKKELINGEN
In die 10 jaren is er opmerkelijk veel veranderd zowel op sociaal als op kerkelijk gebied.
We troffen er een ziekenhuisje aan met 30 bedden, bediend door staatspersoneel. De bevolking vroeg of het bisdom dit over wilde nemen, en er kwamen 6 Tanzaniaanse religieuzen met een beter getrainde lekenstaf. Het werd uitgebreid tot 40 bedden, en er werden zelfs ook nog 2 operatiekamers gebouwd.
Een religieuze begon een kleuterschool, naderhand begon de Staat er een toe te voegen aan elke lagere school. De dorpen welke nog geen school hadden, bouwden er een, en ook een gezondheidspost (dispensary). Er kwam een 4 jarige middelbare school, welke nu uitgebreid is tot een 6 jarige. Verleden jaar bouwde men een 4 jarige Middelbare School in de 4 andere afdelingen van de streek.
CARITAS
De katholieke gemeenschap begon een fonds voor behoeftigen.
Zeven plattelandswegen werden omgebouwd tot zgn. “alle-weer” wegen (d.w.z. begaanbaar in alle weers-omstandigheden). De grote weg dwars door de parochie werd tot 10 meter verbreed, en verhard. Men zegt dat deze dit jaar zelfs geasfalteerd zal worden. Er kwam een toren voor mobiel telefoneren. En het nationale elektriciteitsnet werd doorgetrokken naar het stadje Kaliua.
En nu dan 2 eigenlandse priesters van het bisdom zelf, in plaats van buitenlanders.
Allemaal uiterlijke verhoging van de kwaliteit van leven. Als priester werken wij daar voor, maar dan vooral vanuit de innerlijke verhoging van de kwaliteit van leven: de gehele mens. Zoals Jezus van Nazareth ons blijft uitdagen: "dat zij leven mogen hebben, en wel in overvloed", zoals in het evangelie van Johannes 10,10: samen met Jezus op weg, op safari met zijn waarden en inspiratie.
Het afscheid was hartverwarmend, maaltijden met verscheidene groepen, lovende woorden en geschenken, zoals blouses, broeken, sokken, een paar schoenen, een zelfgeborduurde bedsprei, en in de kerkcollecte 2 pakjes sigaretten voor onderweg ....!
Ik heb er niet alleen mijn tanden en heel wat haar van mijn kalende kruin achtergelaten, maar ook een stuk van mijn hart….
Missie geslaagd!
Marien van den Eijnden m.afr.
Het afscheids-kado: een paar nieuwe schoenen, om zijn missionaris-weg op Nederlandse bodem te vervolgen!
 |
 |
