Dankbaar gedenken we
Pater Frans van Roessel
Missionaris van Afrika.(Witte Pater).
Frans werd geboren te Tilburg op 23 Juni 1927, zoon van Nocolaus van Roessel en Eugenia van Loon. Hij wilde priester worden en ging naar het seminarie “Beekvliet”. Het verlangen om ook missionaris te zijn leidde hem naar de Missionarissen van Afrika. Hij verbond zich voorgoed aan de Societeit van de Witte Paters te ’s Heerenberg op 22-7-1953. het jaar daarop, 10-6-1954 werd hij te Monteviot (Schotland) tot priester gewijd.
Na zijn wijding werd hij benoemd voor de missie in Fort Roseberry in Noord Rhodesie: nu Mansa in Zambia. Hij werkte er jarenlang in verschillende missieposten als pastor :o.a. in Kasaba, Mansa en Kashikishi. Hij deed dat werk graag en met grote toewijding. Wel leek hij vaak gespannen: Hij vroeg het uiterste van zichzelf. En was wat geremd in zijn contacten met de mensen.
Zijn collegas kenden hem als een loyale, bereidwillige medebroeder met wie ze graag te doen hadden. In 1982 werd hij assistent econoom en boekhouder van het Mansa bisdom. Later hield hij de boeken bij van een grote school. En tenslotte die van een pastoraal centrum. Hij deed dat werk nauwgezet en bekwaam. En hij had er voldoening van.
In latere jaren begonnen de veranderingen die het missionaris leven vaak met zich brengt hem steeds zwaarder te vallen. Hij vond het moeilijk verplaatst te worden en dan weer met nieuwe mensen in aanraking te komen. Ook de veranderingen in het bestuur van land en bisdom vroegen om aanpassing. Hij moest wennen aan andere mentaliteit en werkwijze: Het werd te veel.
Frans was wijs genoeg om dat te herkennen In 1993 verliet hij Afrika voorgoed. Terug in Nederland begon hij steeds meer de greep te verliezen op wat er met hem en rondom hem gebeurde. Hij kreeg goede verzorging: eerst in onze eigen gemeenschap van Heythuysen En tenslotte in het verpleeghuis “Hornerheide” bij Haelen. Daar is hij op 5 Augustus 2003 gestorven. Hij ligt begraven op ons kerkhof te Heythuysen: weer thuis temidden van zijn medebroeders.
Al voert mijn weg door donkere kloven
Ik vrees geen onheil waar Gij mij leidt.
Het huis van mijn Heer zal mijn woning zijn
Voor alle komende tijden. (Ps 23)
