We moesten leren niet op onszelf te vertrouwen,
Maar op God die de doden opwekt.
Een ding geeft ons moed: Ons geweten zegt ons
Dat wij ons gedragen hebben met de eenvoud en oprechtheid,
Die een gave zijn van God’s genade”.
(II Cor. 1, 9-12)

Dankbaar gedenken wij :
Pater Jos van de Klundert.
Joseph Laurentius Joannes.
Missionaris van Afrika.
(Witte Pater)



Jos werd geboren in Amsterdam op 26-11-1919 in het gezin van Laurentius van de Klundert en Johanna Straatman. Hij had twee broers en een zus. Bij zijn zus had hij zijn thuis nadat zijn ouders gestorven waren.Zoals zoveel Amsterdammers besloot hij missionaris van Afrika te worden. Hij werd opgeleid te Sterksel ,Esch en’s Heerenberg, waar hij op 18 Juni 1943 zijn missionaris eed aflegde. Daar werd hij op 6 Juni 1944 tot priester gewijd. Gedurende de hongerwinter was hij in Amsterdam.

Maar na de bevrijding vertrok hij naar het vicariaat Fort Jameson (nu het bisdom Chipata) in Noord Rhodesia (nu Zambia). Aanvankelijk deed hij pastoraal werk in Chassa, Kayanga en de meeste tijd in Lumezi ( van 1946 tot 49 en van 1953 tot 61). Hij was een man die door medebroeders en mensen gewaardeerd en vertrouwd werd. Hij kende de talen, Chitumbuka en Chinyanja goed. Hij probeerde ook te werken voor de ontwikkeling van volk en land.

In 1961 kwam er een einde aan zijn pastorale bezigheden. Hij werd benoemd tot vicaris generaal van het bisdom en woonde bij de bisschop. Hij had grote zorg voor het bisdom en kwam altijd op voor haar belangen. Hij had een goed oordeel en steunde en bemoedigde de missionarissen in hun werk. In 1972 werd hij belast met de zorg voor de scholen en tenslotte econoom van het bisdom. Als rasechte Amsterdammer wist hij de zaken goed te beheren en liet hij regering ambtenaren niet over zich heen lopen. Tenslotte droeg hij zijn functie over en verliet het bisdom . Met wat pijn in het hart , want “Chipata is my home”. Hij kreeg een andere belangrijke functie aan het katholiek Secretariaat van de Zanbiaanse bisschoppen in Lusaka. Ook daar werd de financiële administratie aan hem toevertrouwd.(1981-85). Toen dat hem te zwaar werd ging hij naar Chipata terug: Op het klein seminarie Msupadzi overzag hij het economaat en wijdde zich aan de bevordering van het kerkelijk ontwikkelingswerk. En later op het pastoraal centrum van Chikungu werd hij weer econoom.

In 1991 vertrok hij voorgoed naar Nederland.De regionale overste schreef hem toen, dat hij met dankbaarheid herinnerd zou worden “voor alles wat je voor Zambia hebt gedaan. En voor wie je voor ons allen was”. Eerst hielp hij in het economaat te Boxtel. En tenslotte genoot hij van een welverdiende rust in Heythuysen. Daar bleef hij dezelfde goed geluimde, gezellige mens die, met een glas in de hand, graag herinneringen ophaalde aan zijn lange dienstjaren in Zambia.De laatste jaren, toen ook zijn geestesvermogens het gingen begeven, waren moeilijk.
Maar hij waardeerde de zorg waarmee hij door de verzorgsters en medebroeders omringd werd.
Op zondagmorgen, 23 Februari, is hij gestorven.

Mede namens de familie nodigen wij U hartelijk uit voor de plechtige Eucharistie viering op Vrijdagmiddag 28 Februari as. Om drie uur,waarna we Jos uitgeleide zullen doen op ons kerkhof te Heythuysen (Op de Bos 2, 6093 NC Heythuysen. Tel. 0475-494555)
Namens de familie en de medebroeders, Pater Piet Kramer, Provinciaal.





Webmaster-NL

Vorige pagina