Lieve Wil,
Bij dit afscheid wil ik proberen om mijn gevoelens zo goed mogelijk te verwoorden.
Wil, jij bent de laatste van ons gezin, waar ik met pijn in mijn hart, afscheid van moet nemen. Jij bent bovendien mijn broer, waar ik in mijn leven, het intensiefste contact mee heb gehad. Hierdoor hebben ook mijn kinderen en zelfs mijn kleindochters, een bijzondere band met jou.
In je Afrikaanse periode hebben we veel met elkaar geschreven i.v.m. de handel in "cire-perdue" kunst en batik-doeken. Hierdoor bleef ik op de hoogte van de projecten, die jij met de opbrengst hiervan kon financieren. Mede door de dia's, die Stef tijdens zijn bezoek aan jou gemaakt heeft, heb ik diverse lezingen kunnen geven over jouw positief werk in Afrika.
Weer terug in Holland, waren wij vaak te gast in Breda, als tussenstop naar Holland.
De mooiste tijd kwam hier in Heythuysen. Jij zei vaak: "We zijn bijna buren " We hebben daar beiden intens van genoten! Ik had eindelijk een broer en jij een zus vlakbij wonen. Heel wat verjaardagen hebben van jou samen hier in St. Charles georganiseerd. Gezellige uurtjes hebben wij met jou en je bevriende confraters meegemaakt.
Hierbij aansluitend wil ik de communiteit van de Witte Paters hartelijk bedanken voor alle genoten gastvrijheid en medeleven, die wij als familie de Boer ervaren hebben.
Tevens onze dank aan al het verplegende personeel en medewerkers van St. Charles, die mijn broer Willy, in de voor hem afhankelijke jaren, zo liefdevol hebben verzorgd. Heel vaak heeft hij tegenover mij, zijn dankbaarheid