Uitvaart Pater Hans van Breugel m.afr.

(Homilie door Pater Pieter Wels m.afr.)
Heythuysen, 5 juni 2004

"Hans, rust in vrede."

Wij zijn hier deze middag bijeen in deze kapel om afscheid van je te nemen met gevoelens van droefheid en dankbaarheid en om je te gedenken in deze Eucharistieviering. Je lichaam is deze middag voor het laatst in ons midden.

Moge je voor altijd leven in het licht van God en in zijn aanwezigheid vertoeven. Je bent nu thuis in het goddelijk licht, licht dat ons toestraalt in de morgen, licht van Gods aanschijn waarvan je missionaris leven een uitstraling was vele jaren lang.

Beste Familie van Breugel, beste vrienden van Hans, beste leden van de verzorging en andere personeels leden van Zorg Centrum St.Charles, beste zusters en broeders van verschillende congregaties, beste medebroeders.

Ik wil u allen condoleren en uiting geven aan onze gezamenlijke gevoelens van deelneming met het verlies van pater Hans van Breugel, uw broer, zwager en oom, uw vriend, uw geestelijke leidsman en raadgever, onze medebroeder.

De kleur wit werd door de familie gekozen voor de uitvaart van hun broer, zwager en oom om dit afscheid te vieren als een verrijzenis uitvaart. Het menselijk sterven is een doortocht naar het eeuwige leven. Wit is ook de kleur van licht, het is de kleur van het Paasfeest, van het Paasmysterie.

De beide lezingen spreken van het licht dat de dienaar van God en de volgeling van Jezus moet uitstralen. Dat is zijn roeping. Hans heeft het licht hem toevertrouwd niet onder een stolp of in een verborgen hoek geplaatst.

De tekst van Charles de Foucauld " Wie van Jezus is vervuld is vervuld van liefde" had Hans gekozen voor het gedachtenis prentje van zijn priesterwijding. Deze woorden vertolken de diepste motivatie van zijn priesterleven.

Ik heb Hans niet gekend als docent kerkelijk recht in Totteridge. Ik heb hem mogen leren kennen in de beste jaren van zijn missionaris leven in Malawi. Ik heb ook een aantal jaren met hem samen geleefd in dezelfde leefgemeenschap van Msamba in Lilongwe.

Wanneer ik zeg dat Hans een fijn iemand was, een fijne mens dan vertolk ik de grote waardering die zijn familie, zijn vrienden, zijn medebroeders en anderen voor hem hadden. Hij was bijzonder respectvol voor iedereen en toonde grote delicatesse in zijn omgang met anderen. Hans was geen watje of halve zachte. Hij was precies en accuraat. Hij deed de dingen firmiter et suaviter. Ferm en tactvol.

Eenvoud en bescheidenheid sieren een mens. Hij was een begaafd priester, missionaris en medebroeder.Hij toonde grote attentie voor het kleine, het zwakke. De woorden van Jezus "Voorwaar, ik zeg u al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders en zusters hebt gij voor mij gedaan": (Mt.25,40) deze woorden waren hem als het ware in het hart geschreven. Hans heeft altijd geleefd als een eenvoudige priester. Afrika was de zegel op zijn hart

Hij had de gave van onderscheiding. De heilige Ignatius beschrijft deze gave in de Geestelijke Oefeningen als het onderscheid der geesten. Zijn doctoraal studie in kerkelijk recht te Rome, zijn Ph.D. titel in Oxford behaald met zijn thesis over de initiatie ritussen onder de Achewa, de grote bevolkingsgroep in midden Malawi, en zijn gave van onderscheid hebben Hans gevormd tot een eminent geestelijke leidsman en adviseur zowel voor toekomstige priesters als voor mannelijke en vrouwelijke religieuzen.

De Zusters van O.L.Vrouw uit Amersfoort die in Blantyre een grote middelbare meisjesschool besturen en twee weeshuizen blijven Hans zeer erkentelijk voor zijn raad en advies. Ditzelfde mag ook gezegd worden van de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis uit Maastricht, van de Medische Missie Zusters uit Utrecht, en van de Zusters Missionarissen van O.L.Vrouw van Afrika uit Boxtel allen werkzaam in Malawi.

De eerste uitgave van zijn thesis over de initiatie cultuur onder de Achewa bevolking was een gepolikopieerde uitgave in de vorm van stencils. Later werd het een officiële en heel mooi gedrukte uitgave met de erkenning van de universiteit van Zomba. Deze erkenning heeft Hans erg veel goed gedaan. Het heeft hem veel voldoening en diep gevoelde bevestiging gegeven.

Wanneer de tijd het hem toeliet was Hans ook betrokken bij het basis parochie pastoraat in Nathenje. Hij was praktisch ingesteld en had ook bekwame handen met een timmermansoog waardoor hij buitenpost kerken en scholen een goede opknapbeurt wist te geven. Deze praktische instelling had hij niet van vreemden maar van zijn vader zo vertelde hij mij eens.

In de zeventiger en tachtiger jaren erkende het Hoofdbestuur van de Witte Paters de noodzaak van voortgezette vorming en haar verantwoordelijkheid in deze. Veel werd hierin geinvesteerd zowel in personeel als in financiën. Hans heeft ook zijn beste krachten gegeven aan dit voortgezette vormingswerk en bijscholings-programma van de Sociëteit met de vele P.H.R sessies die ook in de afgelopen jaren in het vormingscentrum Contact der Continenten te Soesterberg zijn gegeven. Zowel in Zambia als in Malawi hebben velen deelgenomen aan deze sessies. Hans deed het op een voortreffelijke wijze. Hij wist leiding en vorming mee te geven.

Hans heeft ook in grote dienstbaarheid tegenover de confraters 9 jaar lang zijn functie als assistent-regionaal (ndlr: de term Regionaal is tegenwoordig vervangen door: "Procinciaal", d.i de verantwoor-delijke van alle Witte Paters in een bepaalde regio waar ze werken, in dit gevan Malawi.) bij pater Toon de Vos, overleden in 1986, en als Regionaal met pater Marcel Neels als assistent-regionaal: met de hele inzet van zijn warme persoonlijkheid en grote verantwoordelijkheids-gevoel volbracht.

Kalm en met intense luisterbereidheid zorgde hij voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van zijn medebroeders. Na die 9 jaren droeg de Bisschoppen conferentie van Malawi Hans voor als docent kerkelijk recht op het groot seminarie van Zomba. Hij werd echter aangezocht om overste te worden hier in Heythuysen.

Gewoonlijk stuurde ik hem een verjaardagsgroet. Hij schreef een keer dat hij het pijnlijk vond om zijn eigen krachten en die van zijn medebroeders hier in Heytuysen te zien afnemen. De laatste jaren werden moeilijker voor hem vanwege zijn achteruitgaande gezondheidstoestand. Hans was er zich van bewust dat een andere, een tweede toekomst dichterbij kwam. Hij heeft zich daarop voorbereid. Langzaam heeft hij alles losgelaten om zo op 2 juni van ons heen te gaan.

Ieder van ons hier aanwezig heeft zijn/haar verhaal met onze dierbare overledene Hans van Breugel. Vandaag op de dag van zijn begrafenis mogen wij stilstaan bij zijn missionarisverhaal met God, met de Sociëteit van de Witte Paters, en met zo velen in Europa en Afrika. Met hem mogen wij terugkijken op een prachtige en zinvol missionarisverhaal en leven dat hij nu afgesloten heeft hier op aarde. Het verhaal van zijn missionaris leven gaat echter verder over de dood heen in Gods aanwezigheid. Ook het verhaal van ieder van ons gaat verder.

Hans rust nu in vrede. Moge je voortleven in het licht dat je hebt laten schijnen. Liefste der mensen, eerst geboren, licht, laatste woord van hem die leeft. Amen

Webmaster-NL