Bericht van Pater Piet Kramer, Provinciaal.

Nous avons le grand regret de vous annoncer le décès

With regret we inform you of the death of our confrère

Met dit bericht informeren wij u over de dood van onze confrater


Brother Dominic , Jan van der Voort
......


Born on March 3rd, 1927 at Hoek van Holland,
he took his first missionary oath at 's-Heerenberg on 7 September 1949.
Shortly after having taken his perpetual oath on September 7th 1955,
he departed for Tanzania where he has been working mainly in the dioceses of Tabora and Mbeya.

The requiem mass and burial will take place this Thursday, February 19th.
May he rest in peace.


A l'âge de 76 ans dont 54 de vie missionnaire
en Tanzanie et aux Pays-Bas


Prions pour lui et pour les personnes de sa famille
Wij vragen uw gebed voor hem en zijn naaste familie en confraters
.



In Memoriam

Broeder Dominic van der Voort
Johannes Wilhelmus Josephus

Missionaris van Afrika



Jan werd geboren op 03 maart 1927 te Hoek van Holland.

Op 07 september 1949 werd hij door het afleggen van zijn eerste missionariseed

lid van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika (Witte Paters)

op
07 september 1955 legde hij zijn eeuwige eed af.
Hij overleed te Heythuysen op
15 februari 2004
na vijfenvijftig jaar als missionaris te hebben geleefd en gewerkt :
in
Nederland 11 jaar
en in Tanzania 44 jaar.

Op donderdag 19 februari zullen wij hem om 15.00 uur gedenken tijdens een plechtige Eucharistieviering
in Huize St. Charles te Heythuysen waarna we hem te rusten zullen leggen op ons kerkhof aldaar.
U wordt uitgenodigd om dit samen met ons te doen.
Eén uur voor het begin van de dienst is er gelegenheid om afscheid van hem te nemen in de kapel.




Kort nadat hij zijn eeuwige missionariseed had afgelegd in ’s-Heerenberg, vertrok hij naar Tanzania waar hij het beheer kreeg over de grote boerderij van het interdiocesane grootseminarie te Kipalapala nabij Tabora.

Hij wist wat hij daar wilde doen en hij deed het ook. Hij was er een harde werker en maakte er een bloeiend bedrijf van. Maar het bleef hier niet bij.

Dominic groeide uit als een echte missionaris die bereid was om van alles aan te pakken en zich er met hart en ziel aan te geven.
In 1963 werd hij ingezet op het economaat van dit seminarie. Hij had uitstekende relaties met de grootseminaristen, hij kende hen goed, en had een goed geheugen om gezichten en namen te onthouden.
Zijn enthousiasme en opgewektheid, maar ook zijn gave om iemand de waarheid te vertellen op een vriendelijke manier hielpen hem ook in zijn omgang met de studenten, zowel katholiek als niet-katholiek, van de middelbare scholen in de stad Tabora. Zodoende had hij veel vrienden onder de Moslem studenten.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij meer wilde weten van de Islam, en met dit doel voor ogen volgde hij in 1968 de I.P.E.A.-cursus in Rome, alhoewel, naar zijn mening, deze niet praktisch genoeg was, althans niet voor hem.

Aan het begin van 1969 was hij terug in Tanzania, en in de vier volgende jaren nam hij, iedere keer op tijdelijke basis, de plaats in van confraters die op vakantie gingen.

Aldus werkte hij in Dar es Salaam om paspoorten van medebroeders te doen hernieuwen, te zorgen voor immigratie papieren voor nieuwkomers en dergelijke; daarna was hij een half jaar lang assistent econoom van de Witte Paters in Tanzania, om vervolgens weer iemand anders te vervangen.

Dominic was echt bereid om van alles aan te pakken en het goed te doen.

Eindelijk, in november 1972, kreeg hij de gelegenheid terug te keren naar Tabora waar hij als pastoraal werker werd aangesteld in de parochie van Makokola en waar zijn goede relaties met de Moslems hem uitstekend van pas kwamen.

In deze periode kwam zijn huidziekte eerst goed naar boven.
Later deed hij een aantal jaren pastoraal werk in het bisdom Mbeya, en hij was daar zeer gelukkig en werd er echt gewaardeerd. Bovendien gaf hij zijn gezondheids-problemen nooit de gelegenheid hem er onder te krijgen.
Altijd bleef hij de harde werker en een zeer opgewekte medebroeder, steeds bereid anderen te helpen.

Maar uiteindelijk moest hij toegeven dat hij niet langer door kon gaan op dezelfde voet. Zodoende kwam hij in januari 1999 definitief terug in Nederland om zich onder dokters behandeling te stellen. De laatste jaren heeft Dominic veel, heel veel zelfs, moeten inleveren. Vanwege zijn slechte gezondheidstoestand werd het leven heel moeilijk voor hem. Dat hij het allemaal heeft kunnen verwerken heeft op velen grote indruk gemaakt. Het einde kwam vlug, maar toch ook weer niet geheel onverwachts. De laatste paar dagen van de voorbije week werd er bij hem gewaakt, en op zondagochtend vroeg was hij klaar voor de Heer. Aan zijn lijden is nu een eind gekomen.
Moge Jan van der Voort, broeder Dominic, rusten in de vrede van de Heer.

F. van Vlijmen, m. afr.
Provinciaal secretaris
Modestusstraat 20
5101 BP Dongen




"Il ne faut pas que vous vous attristiez comme les autres qui n'ont pas d'Espérance". 1 Thess 4,13
"Er is geen reden voor ons om te treuren, zoals veel mensen die geen hoop hebben: wij geloven immers dat Jezus gestorven is, en uit de dood is opgestaan !" 1 Tess.4,13
Nous le recommandons instamment à votre prière.

.


Webmaster-NL

Vorige pagina