Bangalore, India, december 2006
Beste Vrienden,
De Feestdagen naderen al
weer snel en dus wordt het weer tijd om
iets van me te laten
horen. Mijn laatste “rondzendbrief” dateert van juli 2006, waarin de
veranderingen die gaande zijn in mijn leven kort werden beschreven. Ja, 2006
wordt inderdaad een “schakeljaar” in mijn missionarisleven. Afstand doen met
waar ik mee bezig was en me voorbereiden op een nieuwe taak. Laat ik de
gebeurtenissen van dit jaar even kort beschrijven.
DELEGAAT OVERSTE
In 2003 werd ik benoemd voor
drie jaar als Delegaat Overste van wat bekend stond ais de “Intercontinentale
Sectie”, vijf landen verspreid over de hele wereld, te weten: India, de Filippijnen,
Polen, Brazilië en Mexico. De “Algemene Vergadering” van onze Sociëteit,
gehouden in 2004, had het nieuwe Algemeen Bestuur verzocht om deze vijf
projecten te evalueren, en zo nodig naar een nieuwe bestuursvorm te zoeken.
Om een lang verhaal kort te
maken: het resultaat van deze consultatie en evaluatie was dat Mexico nú deel
uitmaakt van de Noord Amerikaanse Provincie (met de USA en Canada), en dat
Polen vanaf 2008 een onderdeel wordt van
de nieuw op te richten “Europese Provincie”.
Ook werd er (helaas)
besloten om het Missionaire Project van Brazilië te beëindigen. De resterende
twee landen, te weten India en de Filippijnen, werden toegevoegd aan het
takenpakket van leden van het Algemeen Bestuur zelf…. Met als uiteindelijk
resultaat dat de “Intercontinentale Sectie” maar óók de functie van “Delegaat Overste” per 1 juli 2006
bijgezet konden worden in het museum van “wat eens was!” En natuurlijk ook dat ondergetekende “vrij man”
werd!
VRIJ MAN
Deze veranderingen zijn per 1
juli 2006 ingegaan. De eerste zes maanden van 2006 heb ik als “Delegaat Overste”
nog drie communiteiten bezocht, in januari de Filippijnen, in april Polen en in
mei Mexico. Ook was ik in februari twee weken in Canada om twee confraters van
de Sectie, die daar toen aan hun “sabbatjaar” bezig waren,
te bezoeken.
“Vrij Man” zijn betekent
echter niet dat ik nu zou gaan “vutten” of “rentenieren”! Een missionaris is
nooit “werkeloos”! Ik had het al snel rond met het
Algemeen Bestuur wat mijn volgende etappe zou zijn:
teruggaan naar mijn “eerste liefde”, Ghana!! Hel land waar ik tussen 1970 en
1989 zoveel jaren gewoond en gediend heb en dat een wel heel bijzondere plek in
mijn hart heeft veroverd.
HET IS WEER GHANA GEWORDEN !
Van 1976 tot 1989 heb ik op
het plaatselijke Groot Seminarie allerlei onderwerpen gedoceerd, en ik wilde
heel erg graag die taak hervatten. Een korte “opiniepeiling” in Ghana onder de
“Bobos” maakte al snel duidelijk dat men erg blij is met deze plannen en dat de
deur meer dan wagenwijd open zal staan.
Omdat ik dit allemaal wel
aan had zien komen had ik al veel eerder besloten om Ghana in
augustus/september van dit jaar te bezoeken, mede om deel te kunnen nemen aan
een van de vieringen ter gelegenheid van het eeuwfeest van de komst van het Christendom in Noord Ghana. Dat is een fantastische tijd
geworden. Ik heb van iedere minuut intens genoten en tevens had ik alle,
gelegenheid om met diverse mensen mijn toekomst door te praten.
VERANDERINGEN EN PLANNEN
Ghana is natuurlijk sinds
mijn vertrek in 1989 enorm veranderd op praktisch alle gebied, maar gelukkig
veelal ten goede. Ik ben helemaal niet bang dat ik die veranderingen niet “aan
kan”! Integendeel, ik zie de toekomst met heel veel optimisme (en idealisme)
tegemoet!
Mijn terugkeer naar Ghana is
gepland voor augustus 2007, vlak voor het begin van het nieuwe academische
jaar. Naast doceren ben ik ook beschikbaar voor cursussen, lezingen en
retraites, hoewel ik me wel zal moeten realiseren dat ik geen 40 meer ben! Maar
voor het zover is moet ik zelf eerst “bijtanken” en dat is nu juist het doel
van een Sabbatjaar!
Ik schrijf dit briefje in
India waar ik deel neem aan een cursus van één maand (tot 9 december). Geweldig
verrijkend om, na gedurende zovele jaren anderen begeleid te hebben, nu eens je
eigen doen en laten onder de loep ter nemen en kritisch te bekijken!
Vanaf 10 december zal ik
voor tien dagen in Rome vertoeven, om de laatste hand te leggen aan “inpakken
en weg wezen”. Dan met de Kerst en Nieuwjaar in Nederland, en begin januari
2007 naar Engeland voor een cursus van drie maanden (spiritualiteit mét de dertigdaagse
Retraite van Sint Ignatius!)
Daarna nog enkele maanden
“privé studie”, ook in Engeland, wat vakantie in Nederland en in augustus 2007,
zoals gezegd, terug naar mijn tweede vaderland, Ghana! Als ik gezond blijf naar lichaam
en geest, dan zou ik best nog zes of negen jaar ”mee moeten kunnen”!
GEZONDHEID
Wat dat laatste betreft, is
er ook een duidelijke verandering in mijn leven gekomen. Omdat zich de
eerste verschijnselen van diabetes aankondigden, adviseerde mijn dokter me daar
iets aan te doen:
eetgewoontes aanpassen, veel water drinken, veel bewegen (wandelen) en de vele
onnodige kilotjes kwijt rakenl
En daar ben ik nu druk mee bezig!! Wat dat laatste
betreft, ik ben al “aardig teruggezakt” op de weegschaal, en.... ik voel me
stukken gezonder dan voorheen! Hopelijk is al die moeite (want het gaat niet
automatisch!) niet voor niks!
Uit dit verhaal blijkt wel dat ik de komende
maanden “zonder vaste woon- en verblijfplaats” ben. Toch ben ik altijd blij met
“post”. Het beste lijkt me om het adres van mijn zus Rie te Nijmegen op te
geven. Ik vertrek vandaar naar Engeland op 4 januari 2007. En latere post zal
Rie dan wel doorsturen. Haar adres is Bredestraat93, 6543 ZT -
Nijmegen.
Ervaring leert me dat mijn “Yahoo”
e-mail adres vaak toegankelijker is dan mijn “Mafroma” e-mail adres. Hier zijn
ze beide:
andre.schaminee@mafroma.org
EIND VAN HET VERHAAL
Het is weer een lang verhaal
geworden, maar ik weet dat heel vee! mensen graag
geïnformeerd willen worden, en er geen bezwaar tegen hebben om een lange brief,
en nog wel een ietwat onpersoonlijke “rondzendbrief”, te ontvangen.
Ik heb eigenlijk veel te
veel over me zelf en mijn verleden, heden en toekomst gepraat. Ieder van jullie
zal ook zijn/haar eigen verhaal kunnen neerpennen. Dat zou zeker een bonte mengelmoes te zien geven: zowel heel veel moois en
goeds, alsook heel veel droefs en pijn.
Mogen de komende Feestdagen
ieder van ons vreugde, troost, bemoediging en sterkte geven voor het Nieuwe
Jaar, 2007, dat voor de deur staat.
“Het Woord is Vlees geworden en heeft onder ons gewoond”. Ik hoop en bid dat we
allemaal heel veel liefde mogen ervaren van - én
geven aan de vele mensen om ons heen die, zoals wij, naar liefde snakken. Dat
is mijn gebed voor U deze Kerstmis 2006!
Met hartelijke groeten,
Webmaster-NL |