Webmaster-NL
In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige
Geest, Amen.
In deze
gebedsdienst bij de staties van de Kruisweg staan wij stil bij het
Lijden en sterven van onze Heer
Jezus Christus. Onze God is mens geworden, en heeft het bestaan van ons mensen
op zich genomen, in alles gelijk aan mensen, behalve de zonde.
Hij heeft
in wanhoop gesmeekt of deze beker aan
hem voorbij kon gaan –
maar hij
heeft het lot gedeeld van talloze gefolterde, vernederde en terechtgestelde
mensen.
“Waarom
heeft God dit zijn zoon aangedaan?”
“Is dat
wel een God van liefde?”
Deze
menselijke vragen komen gemakkelijk bij ons op wanneer we vanuit een positie
van welvaart en geluk met het lijden
worden geconfronteerd.
Maar het
is eerder andersom: Jezus heeft zijn identiteit als Mensenzoon tot het bittere
einde toe volgehouden. Hij heeft ons voorgeleefd hoe zijn Blijde Boodschap
bedoeld was, óók toen hij daardoor in conflict kwam met de autoriteiten.
Wie
consequent partij trekt voor de armen en verdrukten, wie Gods liefde uitdraagt
naar mensen in de marge en buiten de normen van het burgerlijk fatsoen, die
komt, vroeg of laat, in conflict met de gevestigde orde.
In dat
dodelijke conflict heeft Jezus zijn identiteit als Mensenzoon, én als zoon van
de God van Liefde volgehouden. Tot op het bittere eind van wat mensen elkaar
aandoen.
Het is
daarom dat Jezus aanwezig is in het
lijden van iedere mens.
Ieder
gepest kind.
Iedere
vereenzaamde bejaarde.
Elke zieke
in het ziekenhuis of op de Gesloten Afdeling.
Elke
christen die rouwt om het verlies van een dierbare.
Zijn
lijden troost ons niet op een goedkope manier: “zie je die spijkers, het kan
altijd erger”. Met ons lijden lijdt Hij méé. In zijn lichaam. En dat lichaam is
óók: de Kerk, waarvan hij het hoofd is.
In deze
Kruisweg richten wij speciaal ons gebed op het lijden in die Wereldkerk.
Op het lijden van 40 miljoen mensen aan de HIV / AIDS
epidemie, waarvan driekwart in Afrika.
We kunnen
niet ontkennen dat er ook veel mensen
lijden aan de kerk.
Aan
uitspraken zus, of juist uitspraken zó, en aan de berichtgeving over die
uitspraken.
Speciaal
het lijden veroorzaakt door de HIV / AIDS epidemie in Afrika wordt zo nogal
eens tot achtergronddecor voor verhitte debatten.
Maar
vanavond wordt niet onze mening
gevraagd.
Maar wel
wordt ons gebed gevraagd.
Het lijden
van mensen in Afrika staat daarbij op de voorgrond.
En door
dit lijden te verbinden met het lijden van Jezus Christus
willen we
ook ons eigen leven, ons eigen lijden en dat van onze dierbaren
bij God
neerleggen.
Laten we
vanavond op weg gaan met de God van het Medelijden.
Mede-Lijden, niet in de zin van meewarigheid of neerbuigendheid. Maar van het
Lijden van ieder mens dat hij op zich genomen heeft.
Als teken
van onze verbondenheid met mensen die lijden aan HIV / AIDS
is het
rode lintje een internationaal symbool.
wie dat
wil kan er een opspelden, om zo het lijden méé te dragen.
Heer wil deze lintjes zegenen
en ze voor ons maken
tot teken van inkeer
en van verbondenheid
met al uw kinderen van overal
die lijden onder HIV / AIDS.
In naam
van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.
in de vorm van het kruis.
Getooid met het rode AIDS-lint.
Voor de tekst van de 14 kruiswegstaties klik hier
Webmaster-NL |
|