Bernard Joinet, M. Afr.


de Grote RAMP van AIDS.
Een catastrofe die langzaam en discreet verder gaat.. Wat kunnen wij doen ?
Enkele suggesties :

De feiten:
Een menselijke ramp
Volgens het rapport van ONUSIDA van December 2000 waren er in Afrika op dat tijdstip :
25,5 miljoen personen levend met AIDS (HIV),
12,1 miljoen weeskinderen als gevolg van aids,
3,8 miljoen mensen besmet met HIV ,
2,4 miljoen overledenen ten gevolge van aids.

Als we die cijfers vergelijken met de 800 000 slachtoffers van de slachtingen in Rwanda, de zes miljoen joden vermoord gedurende de Shoah, de twintig miljoen doden van de wereldoorlog 1939-1945 1945, dan constateren we dat het kwaad van de sida zich aandient als de grootste catastrofe die de mensheid ooit getroffen heeft. Een zeer discrete catastrofe, waar weinig over gesproken wordt, discreet want onuitspreekbaar.

Zie hier enkele feiten gehaald uit het rapport ONUSIDA :

-    Oost Afrika en Zuidelijk Afrika (van Nairobi tot aan de Kaap) tellen samen een dertigste van de wereldbevolking, en de helft van de in leven zijnde mensen besmet met het HIV virus.

-    In Zuid Afrika zijn 40 % van de mensen die overlijden in de leeftijd tussen 15 en 35 jaar HIV besmet, en in Dar Es Salaam is dat zelfs 50%: één overledene op twee volgens de statistieken van van de faculteit van geneeskunde in Dar es Salaam.

-    In het bergachtige Lesotho,met een katholieke meerderheid is het besmettingspercentage van de volwassen bevolking 28 %. De meerderheid van de besmette bevolking zijn vrouwen van mijnwerkers die in de Republiek van Zuid Afrika werken.

-    In Botswana, 34 % van de jonge vrouwen van 15 tot 25 jaar zijn seropositief. 81% van de jongeren die meer dan 15 jaar zijn in 2000 zullen waarschijnlijk sterven vóór de leeftijd van 30 jaar. In dit land is de levensverwachting gedaald van 61 jaar in 1980 naar 47 jaar in 1999, om naar 38 jaar te dalen in 2005, volgens de berekeningen.

-    Een vreemdeling die Johannesburg, Kampala of Dar es Salaam bezoekt ziet niets abnormaals. De zieken verbergen zich. De aids is een heel discrete catastrofe. Die feiten kunnen mensen ontroeren. Daarom moet men zijn inspanningen gericht houden op degenen die al met HIV besmet zijn maar het nog niet weten ! En meestal willen ze het niet weten; en zo besmetten ze hun partners. Dit is wat men de secondaire preventie noemt. Deze is zeer moeilijk te realiseren maar absoluut urgent in Oost en Zuidelijk Afrika.

AIDS IN WEST AFRIKA.

Het peil van seropositieven is tamelijk laag: Niger 1,35 %, Sénégal 1,7 %, Ghana 3, 60 %. Bénin 4,1 %. Allemaal kleine cijfers maar als je dezen van dichtbij bekijkt constateert men dat er in 1989 slechts 0,9 % van de zwangere vrouwen met HIV besmet waren; maar in 1995 was dit al 2,5 %, en 4,1 % in 1999. Dit wil dus zeggen dat de epidemie zich ieder jaar vermenigvuldigd met 2. Juist zoals dir het geval was in Zuidelijk Afrika

Abidjan, de hoofdstad van de Ivoorkust is een sombere uitzondering in West Afrika met 20 % van HIV besmette personen !! De vele migranten, komende vanuit Burkina Faso en Mali zoeken er werk: dikwijls om de bruidsschat voor hun huwelijk te betalen. En bij hun terugkomst brengen ze zowel bruidsschat als HIV over!

Maar er is nog een mogelijkheid om deze epidemie in West Afrika te overwinnen.Er is namelijk hoop: in vergelijking bvb met Uganda waar het aantal besmette jonge vrouwen van 15 tot 25 jaar gedaald is van 18 naar 9 %. De reden hiervan was dat de regering het stilzwijgen heeft verbroken en nu openlijk over Aids informatie doorgeeft. Ze nodigt hierbij ook de scholen en de kerken uit om hun inspanningen mbt aids bestrijding te coordineren.

EEN ABSOLUTE EKONOMISCHE RAMP!

Een paar voorbeelden van wat aids veroorzaakt:
in veel dorpen worden de landerijen niet meer bewerkt bij gebrek aan werkkrachten.
Fabrieken moeten sluiten of maar halve tijden werken als gevolg van het overlijden van de kaders.
In Zambia zijn de ingenieurs van de kopermijnen overleden en worden thans vervangen door vreemdelingen.
20 Parlements leden en 1500 onderwijzers zijn hier al overleden.
107 scholen hebben moeten sluiten in Centraal Afrika, ook al weer vanwege het overlijden van de leerkrachten.
De Unesco vraagt zich af of zij nog een scholing op lange termijn moet organiseren, want de studenten zullen overleden zijn voordat hun opleiding is afgerond.

De kaders van de banken in Kinshasa zijn meer besmet dan het lagere personeel. Het percentage van seropositieven die een hogere opleiding hebben genoten is het dubbele van de onderwijzers van de lagere scholen. De rijken en mensen bekleed met gezag riskeren zeer vlug geinfecteerd te worden; want vanuit hun positie hebben ze gemakkelijk toegang tot veelvoudige gelegenheid met HIV besmet te worden.
In deze catastrofale situaties zowel op sanitair als op ekonomisch gebied zijn wij verplicht tussenbeide te komen om deze epidemie een halt toe te roepen. Er wordt een serieus beroep gedaan op de kerken, de religieuse groeperingen etc. die hierin een voorname rol kunnen vervullen.

Vier groepen mensen vragen hier onze bijzondere aandacht:

1) De terminale aidspatienten.
2) De overlevenden: wezen, grootouders, weduwen, jonge kinderen.
3) De mensen die reeds mer HIV geinfecteerd zijn.
4) de gezonde mensen.


In een volgend artikel worden deze vier punten intensief behandeld.

Webmaster-NL