Broeder Daan van den Boomen overleden

_ In medeleven en dankbare herinnering delen wij U mede dat Daan (Daniël Antonius) van den Boomen (Broeder Nicasius) Missionaris van Afrika (Witte Broeder) op dinsdag 28-12-2010 is overleden.

Daan werd geboren op 19 april 1925 te Geldrop. Om missionaris te worden volgde hij de opleiding in onze vormingshuizen van St.Charles bij Boxtel en ’s-Heerenberg, waar hij zich op 6 augustus 1953 door de missionariseed verbond aan onze Sociëteit. Hij vervolgde zijn opleiding in Marienthal (Luxemburg). Hij was zeer te spreken over de vorming, en schreef in juli 1954: “Op alle gebied hebben we prachtige kansen gehad om ons te vormen voor de toekomstige taak als missionaris”. In augustus 1955 werd hij kok van ons opleidingshuis St. Charles en medio 1958 ging Daan naar ons klein seminarie te Sterksel om er deel uit te maken van de bouwgroep. In september 1959 vertrok hij naar Malawi, het bisdom Mzuzu.

Daan had een gezond en praktisch oordeel, was plichtsgetrouw met gevoel voor verantwoordelijkheid. Hij was open, al kon hij wat gereserveerd overkomen, opgeruimd en steeds bereid een dienst te verlenen; ieder had graag met hem te doen. Hij was geneigd zich zorgen te maken. Zijn militaire diensttijd in Duitsland, Java en Sumatra (Indonesië), waar hij als onderofficier veelal op de voorste posten stond, maakte hem tot een doortastende en zelfstandige persoonlijkheid. Zijn pelotoncommandant viel in de strijd en Daan moest het van hem overnemen en werd luitenant. Over die moeilijke episode in zijn leven heeft hij nooit willen spreken. In 1951 ontving hij een militaire onderscheiding.

De eerste 20 jaar in Malawi heeft hij voornamelijk gebouwd, wat ook zijn voorkeur had; soms meerdere projekten tezelfdertijd. Zijn regionale overste schreef 1961 dat Daan goede relaties had met de plaatselijke bevolking, die veel met hem op had, en dat hij zich in zijn werk interesseerde. Hij bouwde in Katete; personeelshuizen in Nkhamenya; in Rumphi een deel van het klein seminarie; in Karonga een middelbare school en in Mzuzu een middelbare school en een uitbreiding van het ziekenhuis. Tevens was hij huiseconoom, met grote zorg voor zijn medebroeders. Zijn bisschop vond hem een “uitstekende missionaris”. Zijn regionale overste vond hem “een harde en regelmatige werker, met smaak, met orde op zaken, en een goede econoom. Hij heeft zeer goede relaties met zijn werklui en behartigt ook hun geestelijk welzijn”. Iemand die hem in die tijd kende zei, dat zelfs zo’n driehonderd werklui voor hem toen geen enkel probleem was. Daan zag zijn bouwwerken in funktie van de gebruikers. Zo schreef hij december 1970: “Ik ben een school aan het bouwen. Dan hebben zo´n 200 kinderen weer een plaats om naar school te gaan. Het is toch wel fijn als je dat ziet”.
In Mzambazi bouwde hij een ziekenhuis, een keuken voor het seminarie in Rumphi en poli-klinieken in de buitenposten. Van september 1972 tot mei 1974 was hij econoom van de onderwijzersopleiding in Katete. Daarna bouwde hij in Kaseye een ziekenhuis; in Chirumba, een polikliniek en in Karonga een pastorie.
Vanwege rugklachten moest Daan zijn bouwaktiviteiten opgeven. Daarom ging hij zich begin 1980 inwerken in de garage voor het hele bisdom, waarvan hij in maart de verantwoordelijke werd. Hij schrijft: “We hebben een paar goede monteurs, en je staat er van te kijken wat die allemaal klaarspelen”. De garage heeft de zorg voor 75 auto`s, 30 motors en vele aggregaten. In februari 1981 werd Daan bovendien econoom van de huisgemeenschap. Als hobby begon hij een groentetuin, die een geweldige verbetering van de keuken was.
Eind dat jaar schrijft hij: “Het geeft voldoening als we zien dat de zaak goed loopt en we heel wat mensen kunnen helpen”. Zijn regionale overste schreef in januari 1984: “Daan is energiek en vindingrijk, ook om zijn dienstverlening nog te verbeteren”. Zo ging hij de parochies langs om ter plaatse allerlei motoren te repareren en de waterpompen een onderhoudsbeurt te geven.

In mei 1990 kwam Daan voor goed naar Nederland, en werd econoom van onze gemeenschap te Breda. Daarnaast had hij volop tijd voor gebed en meditatie, een lang gekoesterde wens. Hij was begaan met onze Sociëteit en zijn toekomst, zag vele medebroeders er serieus mee bezig, maar vond dat zij het toch wel donker inzagen. Wat hem aansprak was dat ’de missionaris een contemplatief in actie’ moet zijn. Voor hem betekende het, dat ‘alle actie moet gebaseerd zijn op ... onze eigen ontmoeting met Christus’.
In december 1993 werd hij econoom van onze gemeenschap in Tilburg. Hij stond steeds klaar om een dienst te verlenen, en was ook een fijne gastheer voor verlofgangers uit Afrika en andere bezoekers.

Daan ging in februari 2000 op rust naar St. Charles in Heythuysen. Zijn gezichtsvermogen was aan het afnemen en hij was al gestopt met auto rijden. Zolang hij nog behoorlijk ter been was deed hij tot in 2006 de boodschappen in het dorp voor vele confraters. Hij was geestelijke overwegingen aan het schrijven en wilde daar graag over spreken, maar voelde dat men hem niet helemaal begreep. Zijn ogen werden steeds slechter en hij sloot zich aan bij een vereniging voor blinden en slechtzienden, van wie hij apparatuur kreeg om te lezen. Toen dat ook niet meer ging, noch TV kijken, kon hij zich moeilijk bezig houden. Hij begon zich wat meer terug te trekken en had periodes dat hij een zware kar trok. Omdat hij regelmatig slecht kon slapen, kon men hem al om 5 uur ’s morgens voor gebed in de kapel vinden.
In de loop van 2010 kreeg hij bovendien steeds meer last van zijn benen, waardoor hij minder ver kon lopen. Hij leefde wat geïsoleerd. Omdat hij niet meer zag, ging een confrater hem helpen bij het ordenen van de geestelijke overwegingen die hij geschreven had; dat bleken er mappen vol te zijn.

Hij is op 28 december 2010 in zijn appartement rustig overleden.

Op maandag 3 januari 2011 om 14:30 was er een Eucharistieviering om hem te gedenken in de kapel van St.Charles, Op de Bos 2, 6093 NC Heythuysen, waarna hij te ruste is gelegd op ons kerkhof aldaar.

Een van zijn geliefde teksten was het nachtgesprek van Nicodemus en Jezus, in het evangelie van Johannes, 3,1-21, vooral:

• “Als iemand niet herboren wordt,
  kan hij het rijk Gods niet zien”. Joh.3,3
  en
• “Wat geboren is uit vlees is vlees,
  en wat geboren is uit Geest is geest”. Joh.3,6

Familie van den Boomen

Jan Mol M.Afr.
Gedelegeerde Overste Nederland
Modestusstr. 20,
5101 BP Dongen